Key to my soul

Πέφτουνε αστέρια απόψε Dnes večer padají hvězdy,
σαν να φωτιές září jako ohně.
σε κρατώ στην αγκαλιά µου Držím tě ve svém náručí
και µ΄ανάßεις πυρκαγιές. a ty rozpaluješ můj žár.
Πέφτουνε αστέρια απόψε Dnes večer padají hvězdy,
όπος έπεσες κι εσύ stejně jako ty
κατευθείαν στην καρδιά µου přímo do mého srdce
και σ΄αγάπησα πολύ. a já jsem se do tebe zamilovala ještě víc.

(Αστέρια [asteria] - Hvězdy)

Απόψε η νύχτα δεν περνά Dnešní noc neprochází,
δεν την μπορώ δεν την αντέχω nemohu ji přijmout, nemohu ji snést
με προκαλεί στα σκοτεινά vyzývá mě to do tmy
και τη μίσώ όταν δεν σ’εχώ a já to nenávidím když nemám tebe
µου λείπεις τόσο που εγώ moc mi chybíš
όταν δεν είσαι εσύ μαζι μου když nejsi se mnou
όταν δεν είσαι εσύ εδώ když nejsi tady
νιώθω πως λείπω απ΄τη ζωή µου. cítím se, jako kdybych nežila.

Υπάρχει λόγος θέλω να'ρθείς έστο για λίγο Tady je důvod, chci abys na chvíli přišel
υπάρχει λόγος δεν έχω άλλη αντοχή tady je důvod, nevzdoruji
θα γίνω δρόµος να περάσεις budu ulice, kterou můžeš projít
θα γίνω δάκρυ να ξεχάσεις budu slza, na kterou můžeš zapomenout
πλάϊ µου να'σαι όταν ξυπνήσω το πρωϊ buď po mém boku, když se ráno probudím
πλάϊ µου να'σαι όταν ξυπνήσω το πρωϊ. buď po mém boku, když se ráno probudím.

(Υπάρχει λογός [yparchi logos] – Tady je důvod)

Μέσα να ‘ρθω άγγελέ μου Přeji si, abych mohla vstoupit, andílku můj
κι ας μη φύγω κ ποτέ μου. i kdyby to znamenalo, že už se nikdy nevrátím zpět.

(Πορτα για τον ουρανό [porta jia ton urano] – Dveře do nebe)

Σπασμένο το γυαλί Sklo je rozbité,
ματώνει το φιλί polibek krvácí.
αστέρι μου ποια αγαπάς Hvězdo moje, koho miluješ?
της έχεις πει για μας... Řekl jsi jí o nás?

(Ζήλια μοναξιά [zilia monaxia] – Žárlivá samota)

Στην συννεφιά τα λόγια μοιάζουν περιττά V mracích, slova jsou zbytečná
θα ‘ρθει ξανά στο σπίτι πάλι η χαρά radost se zase vrátí do domu,
να την κρατήσιες την ελπίδα στην καρδιά nepřestávej věřit svému srdci,
και ποτέ σου να μη λες ποτέ πανιά ν’ανοίξεις. a nikdy neříkej nikdy, roztáhni plachty.

(Κοίτα μπροστά [kita brosta] – Dívej se před sebe)

Δεν μπορώ να κοιμηθώ Nemohu usnout,
τρελαίνεις το μυαλό μου popletl jsi mi hlavu.
αφού πήρες την καρδιά μου od té doby, co jsi si vzal mé srdce,
να γίνεις τ’όνειρό μου. stal jsi se mým snem.

(Με θέλουν κι άλλοι [me thelun ki ali] – Jiní mne také chtějí)

Στην ψυχή αγκάθι τ’όνειρό μου Můj sen je v mé duši trnem,
κι η καρδιά σου πέτρα να χτυπώ a tvé srdce je kámen, který jsem si do něj vrazila.
ήθελα να σ’έχω στο πλευρό μου Chtěla jsem tě mít po mém boku
σύμμαχο αγάπης κι όχι εχθρό. jako milovaného druha ne nepřítele.

(Η καρδιά σου πέτρα [I kardia su petra] – Tvé srdce z kamene)

Μ’αγκαλιάζει το σκοτάδι
στο κρεβάτι κάθε βράδυ. Každou noc v mé posteli objímá mne temnota,
Μια συγγνώμη δε σου φτάνει, τι να πω; Omluva pro tebe není dost, tak co mohu říct?
Και θα κάνω ό’τι ζητήσεις. Udělám cokoliv o co mně požádáš.
Φτάνει μόνο να γυρίσεις. Nestačí mi, když jsi se jen vrátil.
Τι σου φταίω που ακόμα σ’αγαπώ; Jakou jsem udělala chybu, že tě stále miluji?

(Μ’αγαλιάζει το σκοτάδι [magaliazi to skotadi] – Objímá mne temnota)

Με λόγια ελληνικά εγώ σ’αγάπησα S řeckými slovy tě miluji,
γι' αυτά τα ματιά σου επαναστάτησα. pro tyhle oči šílím.
Με λόγια ελληνικά σε ερωτευτηκά S řeckými slovy jsem se do tebe zamilovala,
μ' αυτά τα χείλη σου εγώ μαγεύτηκα. tvými rty jsi mě uhranul.

(Με λόγια ελληνικά [me logia elinika] – S řeckými slovy)

Σαν τρελή χτυπάει η καρδιά μου Mé srdce bije jako šílené
κι όλο εσένα σκέφτομαι a všechno na co myslím, jsi ty
υποκύπτω σώμα και ψυχή… vzdám se svého těla a duše…

(Μωρό μου [moro mu] – Broučku)

Τώρα πέφτει στην καρδιά μου Teď to padá k mému srdci,
δώρο από τον ουρανό. dar z nebes.
Και ανοίγω την αγκαλιά μου Rozevírám své náručí,
που ‘χε κλείσει από καιρό. které bylo již dlouho zavřené.

(Καινούρια αγάπη [kenuria agapi] – Nová láska)

Η αγάπη θέλει πάντα δύο K lásce jsou potřeba dva,
κι όχι να μ’αφήνεις μες το κρύο a ne opustit mě v chladu
μια ζωή το γεια σου και το αντίο za celý život jen ahoj a sbohem
το βαρέθηκα. je mi z toho zle.

(Προτεραιότητα [protereotyta] – Priorita)

Γκρέμισα βουνά για την αγάπη σου Zničila jsem hory pro tvou lásku,
κι ήθελα εμένα να κοιτάς chci abys mě sledoval
σαν τον Θεό σου, έναν άγγελο, jako bůh, anděl,
σαν όνειρό σου που ζεις κι αγαπάς. jako tvůj sen, který žiješ a miluješ.

Πυροτεχνήµατα, γράφουν συνθήµατα Ohňostroje, píše signály
σ' έναν καθαρό ουρανό. na jasné nebe.
Πυροτεχνήµατα, θάλασσες, κύµατα Ohňostroje, moře, vlny,
πόσο δυνατά σ’ αγαπώ. jak moc tě miluji.
Τόσες µάχες δίχως φίλους κι εχθρούς Tolik bitev bez přátel a nepřátel
στο µυαλό ξενύχτι πριν ßρο χρυσούς θησαυρούς.
mám v hlavě, nemohu spát dokud nenajdu svůj zlatý poklad.

(Πυροτεχνήματα [pyrotechnimata]– Ohňostroje)

Μη σταµατάς τη µουσική έλα µαζί µου Nevypínej tu muziku, pojď se mnou.
θέλω απόψε να χαθώ στη µουσική µου Dneska se chci ve své muzice ztratit,
χόρεψε έλα µια στιγµή όλα είναι µουσική. tančit, pojď na moment – muzika je všechno.
Είναι η ζωή µου… Je můj život....

(Όλα είναι μουσική [ola ine musiki] – Muzika je všechno)

Όσα χρόνια σ’ εψαχνα Tak dlouho, jak jsem tě hledala,
πίσω δεν κοιτούσα με κλωστή τη μοναξιά. nikdy jsem se nepodívala zpět s kouskem samoty.
Τ' όνειρο κεντούσα. Držela jsem se svého snu.

Είναι οι μέρες μαγικές μες στην αγκαλιά σου Dny jsou kouzelné, když mohu být ve tvém náručí
με να δείχνεις να το λες ale ukaž to, řekni to
πως με θες δικιά σου. že chceš abych byla tvá.

Έχεις καιρό Máš čas
να µου φέρεις λουλούδια abys mi mohl dát květiny
το σ’αγαπώ να µου πεις µε τραγούδια řekl miluji tě s písní
µες το κορµί σαν ψυχή σε κλειδώνω uvnitř těla jako duše zamčená
που µε κοιτάς µες στα µάτια και λιώνω. díváš se na mě, do mých očí a já roztávám.

Ήμουν διψασμένη γη Byla jsem vyprahlá země
κι έπεσες βροχή μου ty spadls, dešti můj
όλα γίναν άνοιξη vše se náhle proměnilo v jaro
κι άνθισε η ζωή μου. a můj život rozkvetl.

Όταν μου χαμογελάς Když se na mne usmíváš
την αγάπη νιώθω cítím tu lásku
να το δείχνεις, να το λες ukaž to, řekni to
με καημό και πόθο. s touhou a vášní.

(Λουλούδια [luludia] – Květiny)

Για άλλη μια φορά Ještě jednou
πρέπει να σου πω ti musím říct,
πως δε φτάνει να σε συγχορώ. že ti nestačí jen odpustit.
Αν θέλεις κι οι δυο να’ μαστε καλά Když chceš abychom byli za dobře
μάθε μπρότα εσένα ν’ αγαπάς. tak se nejdřív nauč milovat.

(Άλλη μια φορά [ali mia fora] – Ještě jednou)